Szoftim | Sdz 13, 2 – 25
Haftara do parszy naso pochodzi z Sefer Szoftim, czyli Księgi Sędziów. Fragment ten przypomina o najsłynniejszym nazirze: Szimszonie (Samsonie). Opowieść tę czytamy, gdyż w parszy naso omówione są prawa związane z byciem nazirem, czyli osobą, która z własnej woli składa śluby, że nie będzie spożywać produktów z winogron oraz ścinać włosów.
Manoach, człowiek z plemienia Dana, długo nie mógł mieć potomstwa. Pewnego dnia jego żonie ukazuje się anioł, który zapowiedział jej, że urodzi syna. Przestrzegł ją, aby nie piła żadnego alkoholu oraz przestrzegała czystości posiłków.