Parasza: Wajece/Rdz 28, 10 – 32, 3
Haftara: Hoszea/Oz 12, 13 – 14,10.
Zgodnie z poleceniem rodziców, Jaakow opuszcza swoje rodzinne miasto Beerszewę i wyrusza w kierunku Charanu. Po drodze dochodzi do „Miejsca”, gdzie udaje się na spoczynek. Śni mu się drabina, której czubek znajduje się w niebie, po której aniołowie wchodzą i schodzą.
Jaakowowi ukazuje się Bóg, który obiecuje mu, że ziemia, na której spoczywa, będzie dana jego potomkom. Zapewnia go również, że będzie przy nim gdziekolwiek się uda i sprowadzi go z powrotem do Ziemi Kenaan.
Rankiem Jaakow podnosi kamień, na którym spał jako ołtarz i upamiętnienie. Nazwał on to miejsce Bet E-l. Złożył on również przysięgę, że jeśli Bóg będzie się nim opiekował, on będzie Mu służył, a w tym miejscu stanie Dom Boga.
Gdy Jaakow dociera do Charanu, spotyka Rachelę – córkę Lawana. Zakochuje się w niej i obiecuje pracować sześć lat dla Lawana, aby móc ją poślubić. Lawan zgadza się na taki układ.
Jednak w noc zaślubin podmienia on Rachelę na jej starszą siostrę Leę. Rankiem Jaakow godzi się, aby pracować kolejne siedem lat i poślubia również Rachelę w tydzień później.
Lea rodzi sześciu synów: Reuwena, Szimona, Lewiego, Jehudę, Isachara i Zewulona oraz córkę Dinę. Rachel bardzo długo nie może mieć dzieci i zazdrości swojej siostrze. Postanawia przekazać Jaakowowi swoją służkę Bilchę, jako żonę, by urodziła dla niej dzieci. Bilcha rodzi dwóch synów, nazwanych przez Rachelę Dan i Naftali.
Lea również przekazuje mężowi swoją słóżkę – Zilpę, która rodzi Gada i Aszera.
W końcu, po długich latach oczekiwań, Rachel rodzi syna – Josefa.
Po czternastu latach mieszkania u Lawana, Jaakow postanawia odejść i powrócić w rodzinne strony. Lawan przekonuje go, aby został dłużej – tym razem, obiecuje zapłacić za jego pracę owcami. Jaakow zostaje i wszystkie jego wysiłki błogosławione są przez Boga, dzięki czemu gromadzi on spory majątek pomimo prób Lawana, by go oszukać.
W końcu, po kolejnych sześciu latach, Jaakow opuszcza w sekrecie dom Lawana. Obawiał się on, że Lawan nie pozwoli mu w spokoju opuścić jego domostwa wraz z całą rodziną i zgromadzonym mieniem.
Lawan udaje się w pogoń za Jaakowem, lecz w drodze Bóg ostrzega go, by nie zrobił mu żadnej krzywdy. Obaj zawierają ze sobą przymierze na górze Gal-Ed i Jaako może w spokoju udać się w kierunku Kenaanu.