Parasza: Dwarim – Dwarim/Pwt 3, 23 – 7, 11.
Haftara: Iszajahu/ Iz 40, 1 – 26.
Mosze błaga Boga o to, aby pozwolił mu na wejście do Ziemi Obiecanej – jednak Haszem odmówił. Powiedział On Moszemu, aby wszedł na górę, by zobaczyć krainę, do której wejdzie jego naród. Pouczył również Moszego, aby przygotował Jechoszuę na przejęcie przywództwa i wprowadzenie narodu żydowskiego do Kenaanu.
Kontynuując powtarzanie Tory i przypominanie o wydarzeniach z przeszłości, Mosze opowiada o Wyjściu z Egiptu i otrzymaniu Tory na Górze Synaj. Podkreśla on, jak wyjątkowymi były te wydarzenia w historii ludzkości i jak wspaniałym było usłyszeć głos samego Boga – i przeżyć. Poucza on, jak ważnym jest, by nie zapomnieć o tych wydarzeniach, lecz by opowiadać o nich z pokolenia na pokolenie.
Mosze przewiduje, że w przyszłości zdaży się, iż ludzie odwrócą się od Boga, zaczną wielbić bożki i zostaną wygnani i rozproszeni pośród narodów. Lecz później powrócą do Haszem, aby służyć Mu i przestrzegać Jego Tory. A Haszem okaże im łaskę, gdyż jest Bogiem miłosiernym i nie zapomni przymierza oraz obietnicy złożonej Praojcom.
Mosze powtarza treść Aseret ha-Dibrot, czyli Dziesięciu Przykazań oraz przekazuje słowa, które stały się częścią modlitwy Szema:
„Słuchaj Israelu, Haszem jest naszym Bogiem, Haszem jest jedyny”
שְׁמַע יִשׂרָאֵל, ה’ אֱלקֵינוּ, ה’ אֶחָד!
„Będziesz kochać (weahawta) Haszem Twojego Boga całym swoim sercem, całą duszą swoją i ze wszystkich sił. I weź do serca te przykazania, które nadaję Ci dziś, wpajaj je swoim dzieciom. Powtarzaj je kiedy jesteś w domu, gdy jesteś w drodze, gdy się kładziesz spać i kiedy wstajesz.
Zawiąż je jako znak na swojej ręce i przymocuj jako totafot pomiędzy oczami. Wypisz je na odrzwiach Twojego domu i na bramach.”
Tefilin szel jad (na rękę) i tefilin szel rosz (na głowę)
Otworzony tefilin szel jad – tefilin na rękę – z widocznym zwitkiem pergaminu
Słowa te mówią o jedyności Boga, a także o nakazie kochania Haszem z całego serca, studiowania Jego Tory oraz przywiązaniu tych słów na ramieniu i pomiędzy oczami – czyli o micwie tefilin – a także umieszczeniu ich na odrzwiach naszych domów i bram (micwat mezuza).
Pergamin (klaf) z tekstem dwóch pierwszych wersetów Szema, który umieszcza się na odrzwiach domów, aby wypełnić micwat mezuza.
Mosze poucza, że gdy Żydzi wkroczą do Kenaanu, nie mają nawiązywać bliskich relacji z siedmioma narodami tam zamieszkującymi – mają nie szukać żon pośród ich córek, aby nie podążać za ich bogami.
Żydzi mają pozostać lojalni wobec Haszem, który ich sobie wybrał, gdyż są am kadosz (świętym narodem) oraz am sgula (osobistym klejnotem, skarbem).