Fundacja Atid
Fundacja Atid
Gdyby to było typowy rok, spotkalibyśmy się zapewne w Warszawie na uroczystości, po której poszlibyśmy do ZOO, muzeum, lub na jakąś wystawę. Niestety, w tym roku wszystko musimy organizować jedynie poprzez wirtualne spotkania.
Zasiedliśmy zatem przed naszymi komputerami, aby po raz ostatni w tym roku szkolnym przywitać razem Szabat oraz podsumować kolejny rok nauki w e-Szkole.
Piątkowe spotkania stały się już stałą częścią naszego e-szkolnego tygodnia. Z ekscytacją czekamy na to popołudniowe spotkanie, aby wspólnie porozmawiać o parszy tygodnia, zapalić świece, usłyszeć kidusz, ale też pobawić się w czasie quizów, hebrajskiej jogi czy hebrolotka.
Mieliśmy też szczęście, że często dołączali do nas wspaniali goście, aby nam pomóc w zrobieniu kiduszu, podzielić się dwar Torą czy też zaśpiewać dla nas szabatowy nigun.
Zaczęło się od świetnego pomysłu, aby zorganizować wspólne przywitanie Szabatu dla uczniów Zespołu Szkół Lauder-Morasha oraz naszej e-Szkoły. Było wspaniale! Ale z powodu wczesnej godziny wielu z naszych uczniów miało w tym czasie swoje zajęcia.
Po Pesach zmieniliśmy charakter naszych spotkań. ZSLM wplotło je w swój grafik, a my, wykorzystując długie dni wiosenne, zorganizowaliśmy popołudniowe spotkania.
W związku z działaniami chroniącymi przed rozpowszechnianiem się wirusa covid-19 wszyscy uczniowie w Polsce kontynuują swą edukację w domu. Razem ze społecznością Zespołu Szkół Lauder-Morasha spotkaliśmy się na platformie ZOOM w piątkowe przedpołudnie, aby razem przywitać nadchodzący Szabat.
W Szkole Lauder-Morasha takie spotkania szabatowe to długa tradycja. Zawsze w czasie piątkowych śniadań nauczyciel/ka kultury żydowskiej prowadzi krótkie zajęcia, w czasie których opowiada się o parszy danego tygodnia lub nadchodzących świętach, śpiewa się piosenki oraz błogosławi się sok winogronowy (kidusz) i chałki.
Iszajahu | Iz 66, 1 – 24
Gdy Szabat oraz Rosz Chodesz wypadają w tym samym dniu nazywamy go Szabat Rosz Chodesz. Z tej okazji czyta się specjalną haftarę, pochodzącą z pism proroka Iszajahu (Iz 66, 1 – 24).
Proroctwo rozpoczyna się od obrazu Boga, którego tronem są niebiosa, a ziemia podnóżkiem – jakże ktoś mógłby pomyśleć, że mógłby się On ograniczyć do przestrzeni w Świątyni, jako jedynym miejscem przebywania? Choć Haszem jest Stwórcą wszystkiego, jednak pochyla się nad osobami biednymi i przygnębionymi, którzy poważają Jego słowa.
Szabatowy Poranek: modlitwy, zabawy i nauka!
W dzień Szabatu z rana dorośli mogli uczestniczyć w modlitwach, a dzieci i młodzież w specjalnie dla nich przygotowanych zajęciach. Najmłodsi wysłuchali modlitw śpiewanych przez Rabecyn Batję Zaretsky, a następnie przypomnieli sobie o historii Jecijat Micrajim (Wyjściu z Egiptu) dzięki zajęciom z Miriam Syngier.
Najstarsi zaangażowali się w dyskusję o idei wolności, wolnej woli oraz samowoli wraz Joanną Machel (nauczycielką kultury żydowskiej w e-Szkole), aby rozpocząć tym duchowe przygotowania do święta nazywanego w naszej tradycji Zman Cherutejnu, czyli Czasem Naszej Wolności.
Jechezkel/Ez 45, 16 – 46, 18
Szabat który wypada przed lub w Rosz Chodesz Nisan (początek miesiąca nisana), odczytuje się dodatkowe, krótkie teksty ksiąg Liczb/Bamidbar 28,9-15 i Wyjścia 12,1-20 związane z tą okazją. To właśnie pierwszego dnia miesiąca nisana Haszem nakazuje narodowi żydowskiemu uświęcać nowy miesiąc, a także oznajmia, że nisan będzie pierwszym z miesięcy w roku.
Szabat taki nazywa się Szabat ha-Chodesz i bez względu na to, jaka parsza czytana jest tego dnia, jako haftarę czyta się fragment nauk proroka Jechezkela.
Najważniejsze wydarzenie roku szkolnego za nami!
102 osoby z 9 miast z całej Polski (a nawet Berlina!) przyjechały, aby przez trzy dni cieszyć się swoją obecnością, Szabatem i judaizmem.
Siedem lat temu po raz pierwszy spotkaliśmy się w Łodzi – na pierwszym Szabatonie. Później spotykaliśmy się w Krakowie, Wrocławiu i Warszawie, by znowu zawitać do tego pięknego miasta.
Parasza: Szlach – Bemidbar/Lb 13, 1 – 15, 41
Haftara: Jehoszua/Joz 2, 1 – 24.
Mosze wysyła dwunastu szpiegów (po jednym z każdego plemienia) do Ziemi Kenaan. Mosze nakazał im, aby zebrali oni informacje na temat ukształtowania geograficznego, ludności, która zamieszkuje te tereny oraz ich sile wojskowej, o możliwościach uprawy ziemi oraz organizacji i infrastrukturze miast.
Po czterdziestu dniach wracają oni niosąc wielką kiść winogron, granaty i figi, aby przekazać wieści o bogatej i dorodnej ziemi. Potwierdzają, że ziemia ta opływa w mleko i miód.
Parasza: Kedoszim – Wajikra/Kpł 19, 1 – 20, 27
Haftara: Jechezkel/Ez 20, 2 – 20.
Parsza tego tygodnia rozpoczyna się słynnymi słowami: “Bądźcie święci, bo Ja jestem święty, Ja, Haszem, wasz Bóg”. Od tych słów rozdział ten nazywa się Kodeksem Świętości. W nim Haszem przekazuje nakaz oraz sposób, aby stać się świętymi.
W Kodeksie Świętości znajduje się kilkadziesiąt micwot czyli przykazań. Znajdziemy tam kilka praw związanych z rytuałem czy uprawą ziemi, ale przede wszystkim, są tam micwy etyczne, mówiące o tym, jak mamy traktować innych ludzi. Między innymi znajduje się tam słynny nakaz: “Kochaj bliźniego swego, jak siebie samego”.
