sąd Haszem

Haftarat Chol ha-Moed Sukot

Jechezkel | Ez 38, 18 – 39, 16 

W Szabat chol hamoed Sukot (czyli wypadający w dni środkowe siedmiodniowego święta) czyta się haftarę z proroctw Jechezkela. Tekst ten opisuje wojnę Goga i Magoga, która zgodnie z Tradycją ma nastąpić przed nastaniem czasów mesjańskich.  

Mędrcy nauczali, że ta apokaliptyczna bitwa nastąpi w miesiącu tiszrej, w którym obchodzimy święto Sukot – to właśnie dlatego czytamy o niej w ten Szabat. 

Prorok zapowiada, że gdy wszyscy Żydzi osiedlą się w swojej Ziemi, powstanie koalicja narodów pod wodzą Goga – władcy kraju Magog – aby zaatakować naród Israela.

Haftarat Szabat Szuwa

Hoszea | Oz. 14, 2 – 10 
Micha | Mi 7, 18 – 20;  
Joel | Jl 2, 15 – 17 

Szabat, który wypada między świętem Rosz Haszana a Jom Kipur nazywany jest Szabat Szuwa. Nazwa pochodzi od pierwszych słów proroctwa Hoszei, które czyta się w tym dniu: Szuwa Israel ad Haszem Elokecha – “Wróć, Israeluת do Haszem Boga twojego!” 

Haftara na ten dzień składa się z trzech fragmentów pism prorockich, które mówią o idei tszuwy, czyli skruchy, powrotu na ścieżkę Tory. Oprócz Hoszei, autorami proroctw są także Micha (Micheasz) i Joel. 

Okres między Rosz Haszana a Jom Kipur nazywany jest dziesięcioma dniami tszuwy, gdyż jest to czas na autorefleksję i przygotowanie się na dzień sądu i oczyszczenia w Jom Kipur. Haftara odczytywana w Szabat jest kolejnym narzędziem, które ma nam pomóc w procesie tszuwy. 

Haftarat Tlat de-Puranuta: Chazon Iszajahu

Iszajahu | Iz 1, 1 – 27

Haftara, którą czytamy w tym tygodniu, nie odnosi się bezpośrednio do parszy dewarim, lecz jest jedną z dziesięciu specjalnych haftarot czytanych od Szabatu po poście 17. tamuza do Rosz ha-Szana.  

Te specjalne haftary dzielą się na dwie grupy. Podczas trzech Szabatów wypadających w czasie okresu żałoby między posem 17. tamuza a 9. awa (Tisza be-Aw) czyta się Tlat de-Puranuta, Trzy [Haftarot] Nieszczęść, które opisują powody gniewu Boga oraz zapowiadają Jego karę. Po Tisza be-Aw czyta się Sziwa de-Nechemata, Siedem [Haftarot] Pocieszenia, które przedstawiają pocieszające wizje prorockie.  

Haftarat Tlat de-Puranuta: Diwrej Irmejahu

Irmejahu | Jr 1, 1 – 2, 3 

Haftara, którą czytamy w tym tygodniu, nie odnosi się bezpośrednio do parszy pinchas lecz jest jedną z dziesięciu specjalnych haftarot czytanych od Szabatu po poście 17. tamuza do Rosz ha-Szana.  

Te specjalne haftary dzielą się na dwie grupy. Podczas trzech Szabatów wypadających w czasie okresu żałoby między posem 17. tamuza a 9. awa (Tisza be-Aw) czyta się Tlat de-Puranuta, Trzy [Haftarot] Nieszczęść, które opisują powody gniewu Boga oraz zapowiadają Jego karę. Po Tisza be-Aw czyta się Sziwa de-Nechemata, Siedem [Haftarot] Pocieszenia, które przedstawiają pocieszające wizje prorockie.

Haftarat Balak

Micha | Mi 5, 6 – 6, 8 

Haftara do parszy balak czerpie z nauk proroka Michy. Pociesza on “resztki Jaakowa” na wygnaniu, że choć mogą się czuć jak kropelki rosy rozproszone pośród narodów, to jednak zostaną odrodzeni dzięki Haszem. 

Micha obiecuje, że nastąpi wspaniała przemiana ze słabego i rozproszonego narodu w potężny lud na podobieństwo lwa. Haszem poprowadzi ich od słabości ku sile. Prorok obiecuje, że nastaną czasy, gdy Israel będzie w stanie pokonać swych wrogów.  

Jednak nawet w tym pocieszeniu kryje się pouczenie ze strony Michy. Przestrzega przed pokładaniem zaufania w bożkach i mamiących słowami wróżbitach. W czasie sądu boskiego, wszystkie posążki, ołtarze i ludzie im służący zostaną zniszczeni.  

Haftarat Kedoszim

Amos 9, 7 – 15

We fragmencie wybranym na haftarę parszy kedoszim z proroctw Amosa, prorok przypomina Żydom, że jako naród nie są w żaden sposób lepsi od innych, że dla Boga są dokładnie tacy sami, jak Etiopczycy, Filistyni czy Aramejczycy. Haszem kieruje losami wszystkich narodów i choć wybrał Sobie Am Israel, nie oznacza to, że sam fakt bycia jego członkiem daje ochronę przed karą za grzechy.

Amos ostrzega, iż nadchodzi kara dla nikczemnych narodów – włączając w to także naród żydowski:

“Wszyscy grzesznicy z Mojego narodu zginą od miecza, wszyscy ci, którzy się przechwalali: “żadne zło nigdy nas nie dotknie, żadne nieszczęście nad nami nie zapanuje”.”

Haftarat Kedoszim

Amos 9, 7 – 15

We fragmencie wybranym na haftarę parszy kedoszim z proroctw Amosa, prorok przypomina Żydom, że jako naród nie są w żaden sposób lepsi od innych, że dla Boga są dokładnie tacy sami, jak Etiopczycy, Filistyni czy Aramejczycy. Haszem kieruje losami wszystkich narodów i choć wybrał Sobie Am Israel, nie oznacza to, że sam fakt bycia jego członkiem daje ochronę przed karą za grzechy.

Amos ostrzega, iż nadchodzi kara dla nikczemnych narodów – włączając w to także naród żydowski:

“Wszyscy grzesznicy z Mojego narodu zginą od miecza, wszyscy ci, którzy się przechwalali: “żadne zło nigdy nas nie dotknie, żadne nieszczęście nad nami nie zapanuje”.”

Haftarat Pesach – dzień siódmy i ósmy

Szmuel Bet | 2Sam 22, 1 – 51

Iszajahu | Iz 10: 32 – 12, 6

Siódmy dzień Pesach

W tym dniu w synagogach odczytuje się Szirat haJam – Pieśń Morza, którą Żydzi zaśpiewali Haszem z wdzięczności za uratowanie. Haftara odnosi się do tej Pieśni i cytuje inną, autorstwa Króla Dawida.

Dawid wyraża w niej wdzięczność dla Boga za uratowanie go od wszystkich wrogów.

Haftara na ósmy dzień Pesach

Haftara po czytaniu z Tory pochodzi z księgi proroka Iszajahu, który zapowiada nadejście czasów mesjańskich.

Haftarat Szabat ha-Gadol

Malachi 3, 4 – 24

 Szabat, który wypada przed świętem Pesach nazywany jest Wielkim Szabatem – Szabat ha-Gadol. W tym dniu, zamiast haftary do parszy mecora, czytamy specjalny fragment z księgi proroka Malachiego.

Malachi był ostatnim z Trej Asar – Dwunastu Proroków Mniejszych.

W swoich naukach prorok ostrzega przed nadejściem dnia sądu i kary za grzechy. Oto, na jakie przewinienia Haszem szczególnie zwróci uwagę i przeciwko komu będzie świadczył:

Haftarat Caw

Jirmejahu 7, 21 – 8, 3; 9, 22 – 23.

W haftarze do parszy caw czytamy nauki proroka Irmejahu. Wybór tego tekstu przez Chachamim (Mędrców) wydaje się oczywisty – oba mówią o kulcie ofiarnym. Jednak w proroctwach kryje się dużo głębsza nauka i przestroga dla tych, którzy pragną służyć Haszem.

Poprzez Swojego proroka, Haszem przestrzega przed ryzykiem hipokryzji religijnej. Odrzuca możliwość przyjmowania ofiar od składających, jeśli równocześnie nie towarzyszy im sprawiedliwe postępowanie. Bóg nie chce składania ofiar, gdy ci, którzy to robią, grzeszą.

Przewiń do góry