Trzecia z siedmiu “Haftarot Pocieszenia”, którą odczytuje się pomiędzy Tisza be-Aw a Rosz ha-Szana. Podobnie, jak pozostałe sześć, jej tekst pochodzi z pism proroka Iszajahu (54, 11 – 55, 5). Nazywana jest od pierwszych słów Anija So’ara:
Haftarat Sziwa de-Nechemata: Roni Akara
Iszajahu | Iz 54, 1 – 10
Jedna z siedmiu Haftarot pocieszenia, którą odczytuje się pomiędzy Tisza be-Aw a Rosz ha-Szana. Od pierwszych słów nazywana jest “Roni Akara”.
Israel przyrównany jest w niej przez proroka Iszajahu do kobiety, która nigdy nie zaznała radości narodzenia potomka: “Raduj się, niepłodna, któraś nie rodziła!”.
Prorok obiecuje, że ta “niepłodna” doczeka się wielu dzieci. Ma ona przygotować swój namiot na przybycie nowych mieszkańców – rozszerzyć go i umocnić wiązania. Jej potomstwo przybędzie, aby na nowo zaludnić opustoszałe miasta. Wszelkie smutki przeszłości, wstyd i hańbę oczyści “małżonek” opuszczonej niegdyś kobiety: Haszem.
Haftarat Bemidbar
Hoszea | Oz 2, 1 – 22
Proroctwo, które zostało wybrane jako hafatara do parszy bamidbar, wyraża pocieszenie dla narodu żydowskiego. Hoszea, w imieniu Boga, obiecuje, że naród Israela będzie tak liczny, jak ziarenka piasku na plaży. Przeminą czasy, gdy byli nazywani Nie-Mój-Naród (Lo Ami) i od tego momentu będą znani, jako Dzieci-Żywego-Boga (Bnej E-l Chaj).
Dodatkowo, prorok zapowiada zjednoczenie między podzielonym narodem. Jehuda i Israel zejdą się i wybiorą nad sobą jednego przywódcę.
Hoszea wzywa, aby braci wołać Mój-Naród (Ami), a siostry Miłościwie-Przyjęta (Ruchama).aniałe odwrócenie losu, gdy naród żydowski powróci w miłości do Haszem.
Haftarat Pesach – dzień pierwszy i drugi
Sefer Jehoszua | Jz 5, 2 – 6, 1
Sefer Melachim Alef | 2 Krl 23, 1 – 9. 21 – 25
Haftara odczytywana w pierwszy dzień Pesach pochodzi z Sefer Jehoszua (Jozuego). Mówi ona o tym, jak lud Israela, zaraz po przekroczeniu rzeki Jarden, której wody osuszył Haszem, przygotowują się do podboju ziemi Kenaan.
Haftara odczytywana w drugi dzień Pesach pochodzi z Sefer Malachim Bet (2 Królewska) i opisuje pierwsze świętowanie Pesach pod tym, gdy król Josziahu odkrył zwój Tory i przeprowadził reformację religijną.
Haftarat Pekudej
Melachim Alef | 1Krl 7, 51 – 8, 21
Paraszat pekudej podsumowuje budowę Miszkanu oraz wszystkich sprzętów niezbędnych do jego funkcjonowania. Haftara do niej przedstawia ukończenie Pierwszej Świątyni za czasów panowania króla Szlomo.
Król zwołał starszyznę i przywódców wszystkich plemion do Jerozolimy, aby w ich obecności wnieść do Świątyni jej najważniejszy element: świętą Arkę Przymierza (Aron ha-Brit).
Kapłani wnieśli do środka Aron ha-Brit a później także inne ważne sprzęty i instrumenty. Na głównym ołtarzu przed Świątynią składano ofiary Haszem.
Haftarat Wajigasz
Jechezkel | Ez 37, 15 – 28.
Haftara do parszy wajigasz pochodzi z księgi proroka Jechezkela (Ezechiela).
Zaraz na początku czytamy o zadaniu, które Haszem nakazał Jechezkelowi:
A ty, synu człowieczy, weź sobie kawałek drewna i napisz na nim: ‘Dla Jehudy i dla synów Israela, jego towarzyszy’. I weź inny kawałek drewna i napisz na nim: ‘Dla Josefa, kija Efraima, i całego domu Israela, jego towarzyszy’. I zbliż jeden do drugiego, żeby były dla ciebie jednym kawałkiem drewna, i one staną się tylko jednym kijem w twej ręce.
Haftarat Toldot
Malachi | Mal 1, 1 – 2, 7
Haftara do parszy toldot to fragment z samego początku księgi Malachiego – ostatniego proroka Israela.
Słowa Haszem poprzez Malachiego: Kocham was, mówi Haszem, lecz wy pytacie: Jak to nas kochałeś? Czyż Esaw nie jest bratem Jaakowa? – słowa Haszem – lecz jednak umiłowałem Jaakowa, a Esawa miałem w nienawiści. Jego wszystkie wzgórza oddałem na spustoszenie, a całe jego dziedzictwo wydałem pustynnym szakalom.
Haftarat Lech Lecha
Iszajahu | Iz 40, 27 – 41, 16
Haftara do parszy lech lecha to fragment proroctw Izajasza. Prorok odpowiada w nim na zarzut ze strony narodu Israela, że Bóg o nich zapomniał, że Jego sprawiedliwość ich pomija. Izajasz mówi:
Haszem, Stwórca krańców ziemi, jest Bogiem po czas niezmierzony. On się nie męczy ani nie odczuwa znużenia. Nie sposób zbadać Jego postanowień. Znużonemu udziela mocy, a temu, kto nie ma siły, daje wiele potęgi. Nawet chłopcy się zmęczą i znużą, a młodzi mężczyźni z pewnością upadną, ale ci, którzy pokładają ufność w Haszem – ich siła zostanie odnowiona. Wzniosą się na skrzydłach niczym orły. Będą biec, a się nie zmęczą; będą iść, a nie zasłabną”.
Haftarat Noach
Iszajahu | Iz 54, 1 – 55, 5
Haftara do parszat Noach to ponownie fragment proroctw Izajasza, nazywanego Księciem Proroków.
W tekście tym, pochodzącym ze słynnych proroctw pocieszenia znajdujących się w ostatnich rozdziałach jego księgi, naród Israela przyrównany jest do kobiety – „żony” Haszem, Boga Zastępów.
Izajasz, w imieniu Boga, pociesza Israel, że skończą się krótkie momenty odrzucenia przez Męża-Haszem w wyniku „błędów młodości”. Israel będzie jak kobieta, która nie mogła rodzić, a teraz będzie musiała rozbudowywać swe osady, aby pomieścić całe swe potomstwo. Izajasz przepowiada, iż naród żydowski będzie się rozprzestrzeniał na lewo i prawo, zasiądzie w pewności na swej ziemi, wypełni wyludnione miasta na nowo.
Haftarat Bereszit
Iszajahu | Iz 42, 5 – 43, 10
Haftara do paraszat Bereszit pochodzi od proroka Iszajahu (Izajasza) 42, 5 – 43, 10.
Prorok w następujących słowach przedstawia Haszem:
„Oto, co rzekł prawdziwy Bóg, Haszem, Stwórca niebios, Wspaniały, który je rozpina; Ten, który umocnił ziemię i pokrył ją roślinami, Ten, który dał tchnienie ludziom na niej i życiem obdarzył wszystko, co się po niej rusza”.
Jest to bezpośrednie odwołanie to tekstu naszej parszy, w której Haszem stwarza świat oraz kształtuje i ożywia człowieka. Bóg przedstawiony tu jest jako władca życia i źródło istnienia wszystkiego.