plemiona Israela

Haftarat Wajece

Hoszea | Oz 12, 13 – 14, 10

Haftara do parszy wajece pochodzi z proroctw Hoszei.

Już po przeczytaniu pierwszych słów proroctw, widzimy związek z parszą: prorok wraca do początków życia Praojca Jaakowa, jako początków całego narodu. Przypomina, jak uciekł on do Aramu, gdzie służył przy owcach za żonę (Rachel).

Hoszea następnie w ostrych słowach krytykuje Efraima. Wprawdzie Efraim nie był rodzonym synem Jaakowa, lecz Josefa, jednak na łożu śmierci Jaakow adoptował Efraima i Menaszego. W ten sposób stali się oni ojcami dwóch plemion.

Paraszat Wezot haBracha

Parasza: Wezot haBracha- Dwarim/Pwt 33, 1 – 34, 12.

Haftara: Jehoszua/ Joz 1, 1 – 18.

Paraszat Wezot haBracha to ostatnie słowa Tory. W nich Mosze wypowiedział błogosławieństwa dla każdego z plemion Israela, podobnie, jak Praojciec Jaakow uczynił to dla swoich synów na łożu śmierci.

W swoim pożegnaniu z Am Israel, Mosze błogosławi całe zgromadzenie mówiąc, jak Haszem objawił mu się na Synaju, jak ich kocha i chroni w Swej dłoni. Naród żydowski zasiada u Jego stóp, słuchając słów Boga.

Paraszat Bemidbar

Parasza: Bemidbar – Bemidbar/Lb 1, 1 – 4, 20
Haftara: Hoszea/Oz 2, 1 – 22.

W drugim miesiącu drugiego roku od wyjścia z Egiptu, Haszem nakazuje, aby przeprowadzono spis ludności wszystkich dwunastu plemion Israela. Mosze przeprowadza spis mężczyzn w wieku zdolnym do noszenia broni (20 – 60) – 603 550 osób. W plemieniu Lewiego spisani są wszyscy mężczyźni w wieku od jednego miesiąca – jest ich 22 000.

Lewici zostają powołani do pracy w Świątyni w miejsce pierworodnych – zmiany te nastąpiły po grzechu Złotego Cielca, w którym pierworodni wzięli udział.

Paraszat Wajechi

Parasza: Wajechi/Rdz 47, 28 – 50, 26 | Haftara: Malachim Alef/1Krl 2:1 – 12. 

Po przybyciu do Egiptu, Jaakow żyje jeszcze przez 17 lat. Spodziewając się, że niedługo umrze, prosi on Josefa, aby przysiągł, że pochowa go w Erec Israel. Jaakow błogosławi dwóch synów Josefa – Menaszego i Efraima.

Dodatkowo, adoptował ich jako jednych spośród własnych synów, by na równo z nimi odziedziczyli ziemię w Erec Israel. W trakcie błogosławienia wnuków, Jaakow kładzie prawą rękę na głowie Efraima, a lewą na Menaszego.

Paraszat Wajiszlach

Parasza: Wajiszlach/Rdz 32, 4 – 36, 43 | Haftara: Hoszea/Oz 11, 7 – 12,12.

Po dwudziestu latach mieszkania w Charanie, Jaakow wraca w rodzinne strony. Gdy jest już blisko, wysyła posłańców do Esawa z jego wolą pogodzenia się. Ci jednak wracają z wiadomością, że Esaw jest już w drodze, a towarzyszy mu kilkaset zbrojnych mężczyzn.

Jaakow przygotowuje się na najgorsze. Jest gotowy, aby walczyć z bratem, ale również modli się i wysyła hojne podarki do Esawa, aby przebłagać jego gniew.

Paraszat Wajece

Parasza: Wajece/Rdz 28, 10 – 32, 3 | Haftara: Hoszea/Oz 12, 13 – 14,10.

Zgodnie z poleceniem rodziców, Jaakow opuszcza swoje rodzinne miasto Beerszewę i wyrusza w kierunku Charanu. Po drodze dochodzi do „Miejsca”, gdzie udaje się na spoczynek. Śni mu się drabina, której czubek znajduje się w niebie, po której aniołowie wchodzą i schodzą.

Przewiń do góry