Hoszea | Oz 12, 13 – 14, 10
Haftara do parszy wajece pochodzi z proroctw Hoszei.
Już po przeczytaniu pierwszych słów proroctw, widzimy związek z parszą: prorok wraca do początków życia Praojca Jaakowa, jako początków całego narodu. Przypomina, jak uciekł on do Aramu, gdzie służył przy owcach za żonę (Rachel).
Hoszea następnie w ostrych słowach krytykuje Efraima. Wprawdzie Efraim nie był rodzonym synem Jaakowa, lecz Josefa, jednak na łożu śmierci Jaakow adoptował Efraima i Menaszego. W ten sposób stali się oni ojcami dwóch plemion.