
Parasza: Bemidbar – Bemidbar/Lb 1, 1 – 4, 20
Haftara: Hoszea/Oz 2, 1 – 22.
W drugim miesiącu drugiego roku od wyjścia z Egiptu, Haszem nakazuje, aby przeprowadzono spis ludności wszystkich dwunastu plemion Israela. Mosze przeprowadza spis mężczyzn w wieku zdolnym do noszenia broni (20 – 60) – 603 550 osób. W plemieniu Lewiego spisani są wszyscy mężczyźni w wieku od jednego miesiąca – jest ich 22 000.
Lewici zostają powołani do pracy w Świątyni w miejsce pierworodnych – zmiany te nastąpiły po grzechu Złotego Cielca, w którym pierworodni wzięli udział. Następuje spis wszystkich pierworodnych w wieku od jednego miesiąca w górę – ich liczba wyniosła 22 273.
Liczba Lewitów, którzy mieli zastąpić pierworodnych była prawie im równa. Jednak 273 pierworodnych, dla których zabrakło Lewitów, którzy by ich zastąpili, musieli zapłacić 5 szekli srebra, aby się wykupić.
Gdy Żydzi składali obozowisko i wyruszali w podróż, trzy klany Lewitów zajmowały się rozłożeniem Miszkanu i jego transportem, aby później, w miejscu kolejnego postoju, ponownie go złożyć.
Obóz był rozstawiany według stałego porządku. Trzy rodziny Lewitów rozkładały swe namioty wokół Miszkanu. Klan Kehata, który miał za zadanie przenoszenie głównych naczyń i sprzętów Miszkanu (jak Arki Przymierza, stołu na chleby pokładne i menory), obozował na południe od niego. Klan Gerszona, odpowiedzialny za przykrycia, tkane materiały, kotary i ołtarz – na zachód. Natomiast klan Merariego, który przenosił filary i panele tworzące ściany – na północ od Miszkanu.
Przed głównym wejsciem do Miszkanu namioty swoje rozstawiał Mosze, Aharon oraz jego synowie.
Gdy przygotowywano się do podróży, Aharon i jego synowie mieli za zadanie przygotować najświętsze obiekty. Przykrywali je materiałami i skórami – dopiero wtedy członkowie klany Kehata mogli przyjść, by je zabrać. Nikt, poza kapłanami, nie mógł być świadkiem tych przygotowań.
Wokół namiotów Lewitów obozowała reszta dwunastu plemion Israela, każde w grupach po trzy plemiona. Na wschodzie znajdowały się namioty plemienia Jehudy (74 600), Isachara (64 400) oraz Zewulona (57 400). Na południu obozowali Żydzi z plemienia Reuwena (46 500), Szimona (59 300) i Gada (45 650). Na zachodzie – plemię Efraima (40 500), Menaszego (32 200) i Benjamina (35 400). Natomiast na północy namioty rozstawiały plemiona Dana (62 700), Aszera (41 500) i Naftalego (53 400).
Powyższa organizacja plemion stosowana była także w czasie podróży. Każde z plemion miało swojego nasi (księcia lub przywódcę) oraz swój sztandar z kolorami i symbolami plemienia.