Iszajahu | Iz 43, 21 – 44, 23
W haftarze do parszy wajikra prorok Iszaja karci Żydów za odwrócenie się od służby HaSzem i zaprzestanie składania Mu ofiar. Jest to bezpośrednie nawiązanie do słów parszy, która otwiera księgę poświęconą kultowi ofiarnemu.
Iszaja krytykuje naród Israela za porzucenie Boga i oddawanie pokłonów bożkom. W imieniu Boga prorok nakłania swoich współbratyńców do powrotu do HaSzem, który obiecuje wybaczyć grzeszne postępowanie:
data-animation-override>
“אַל־תִּירָא עַבְדִּי יַעֲקֹב וִישֻׁרוּן בָּחַרְתִּי בוֹ׃
כִּי אֶצָּק־מַיִם עַל־צָמֵא וְנֹזְלִים עַל־יַבָּשָׁה אֶצֹּק רוּחִי עַל־זַרְעֶךָ וּבִרְכָתִי עַל־צֶאֱצָאֶיךָ׃
וְצָמְחוּ בְּבֵין חָצִיר כַּעֲרָבִים עַל־יִבְלֵי־מָיִם׃זֶה יֹאמַר לַה’ אָנִי וְזֶה יִקְרָא בְשֵׁם־יַעֲקֹב וְזֶה יִכְתֹּב יָדוֹ לַה’ וּבְשֵׁם יִשְׂרָאֵל יְכַנֶּה׃Nie obawiaj się, Mój sługo Jaakowie, i ty, Jeszurun, którego wybrałem. Bo jak rozlewam wody na spragnioną ziemię, a potoki na suszę – tak rozleję Mojego Ducha na twój ród, a Moje błogosławieństwo na twych potomków. Rozrosną się jak wśród traw, jak wierzby nad potokami wód. Ten powie: Należę do HaSzem, drugi nazwie się imieniem Jaakowa, a inny zapisze się swoją ręką HaSzem i będzie się chlubił nazwą Israela.”
Bóg, poprzez Swego proroka przypomina ludziom:
>
“אֲנִי רִאשׁוֹן וַאֲנִי אַחֲרוֹן וּמִבַּלְעָדַי אֵין אֱלֹהִים׃Jam pierwszy i Jam ostatni, a oprócz Mnie nie ma Boga!”
Prorok podkreśla także, jak czczym jest służenie bożkom, które zostały wykonane rękoma rzemieślników i nie są w stanie ani zobaczyć, ani wysłuchać tych, którzy się im kłaniają. Ze zdziwieniem opisuje, jak ludzie z tego samego pnia drzewa ciosają drewna na opał oraz bożka na wzór mocarza i nie widzą, jakże bezsensowne jest to zachowanie.
Pod koniec haftary czytamy gorące wezwanie Boga, aby zawsze o Nim pamiętać i Jemu służyć, gdyż Haszem wybacza przewinienia Israela:
>
“מָחִיתִי כָעָב פְּשָׁעֶיךָ וְכֶעָנָן חַטֹּאותֶיךָ שׁוּבָה אֵלַי כִּי גְאַלְתִּיךָ׃Starłem jak obłok twe występki oraz jak chmurę twoje grzechy;
nawróć się do Mnie, bowiem cię odkupiłem.”