Melachim Alef | 1 Krl 7, 40 – 50
Haftara do parszy wajakhel jest jej lustrzanym odbiciem. Podczas, gdy w Torze czytamy o ukończeniu budowy Miszkanu, w parszy czytamy o ukończeniu budowy Beit Hamikdasz, Świątyni, w czasach króla Szlomo.
W księdze Królewskiej czytamy o wszystkich detalach, jakie dla Świątyni wykonał Chiram król Tyru – człowiek nie tylko o sporej władzy i bogactwie, ale także o wielkim talencie. Król Tyru wysłał wielu utalentowanych pracowników, aby wspomóc budowę swego wielkiego sojusznika. Dodatkowo, samodzielnie wykonał wiele elementów z brązu. Było ich tak wiele, iż niemożliwym było sprawdzić ile wszystkie razem ważyły!
Głównym projektem Chirama były dwie ogromne kolumny z brązu. Ozdobione zostały siatką i czterystoma owocami granatu. U szczytu kolumn umieszczono owalne głowice.
Stworzono także kadzie i misy z brązu.
Szlomo zlecił także wykonanie innych niezbędnych sprzętów. Były to: złoty ołtarz na kadzidło, złote stoły na chleby pokładne, dziesięć menor (świeczników), aby stały po obu stronach Najświętszego Miejsca, a także wiele mniejszych naczyń i ozdób.