Iszajahu | Iz 54, 1 – 10
Jedna z siedmiu Haftarot pocieszenia, którą odczytuje się pomiędzy Tisza be-Aw a Rosz ha-Szana. Od pierwszych słów nazywana jest “Roni Akara”.
Israel przyrównany jest w niej przez proroka Iszajahu do kobiety, która nigdy nie zaznała radości narodzenia potomka: “Raduj się, niepłodna, któraś nie rodziła!”.
Prorok obiecuje, że ta “niepłodna” doczeka się wielu dzieci. Ma ona przygotować swój namiot na przybycie nowych mieszkańców – rozszerzyć go i umocnić wiązania. Jej potomstwo przybędzie, aby na nowo zaludnić opustoszałe miasta. Wszelkie smutki przeszłości, wstyd i hańbę oczyści “małżonek” opuszczonej niegdyś kobiety: Haszem.
Haszem sprawi, że Israel nie będzie już niczym wdowa zanurzona w smutku, lecz jak małżonka zaraz po ślubie. Jedynie na krótki czas Bóg opuścił Swoją “żonę”, skrył oblicze w wyniku gniewu, ale dzięki Swej wielkiej miłości przygarnie ją do Siebie:
>
“W przystępie gniewu skryłem oblicze Moje nagle od ciebie,
alem się miłością Wiekuistą ulitował nad tobą – rzecze wybawca twój, Haszem.בְּשֶׁ֣צֶף קֶ֗צֶף הִסְתַּ֨רְתִּי פָנַ֥י רֶ֙גַע֙ מִמֵּ֔ךְ
’וּבְחֶ֥סֶד עוֹלָ֖ם רִֽחַמְתִּ֑יךְ אָמַ֥ר גֹּאֲלֵ֖ךְ ה
”
Haszem obiecuje Israelowi, że już nigdy nie wyleje na niego Swojego gniewu, podobnie, jak obiecał Noachowi, że już nigdy nie ukarze ludzkości powodzią.
>
““Bo choćby się góry rozstąpiły, a wzgórza zachwiały,
jednak łaska Moja od ciebie nie odstąpi,
a przymierze pokoju Mojego się nie zachwieje,
rzecze Miłościwy twój, Haszem.כִּ֤י הֶֽהָרִים֙ יָמ֔וּשׁוּ וְהַגְּבָע֖וֹת תְּמוּטֶ֑נָה
וְחַסְדִּ֞י מֵאִתֵּ֣ךְ לֹֽא־יָמ֗וּשׁ
וּבְרִ֤ית שְׁלוֹמִי֙ לֹ֣א תָמ֔וּט
’אָמַ֥ר מְרַחֲמֵ֖ךְ ה
”