
Szmuel Alef | 1Sm 15, 2 – 15, 34.
Szabat Zachor (שבת זכור) to Szabat, który wypada bezpośrednio przed Purim. Przypomina się wtedy fragment Tory o Amaleku. Zgodnie z naukami Mędrców Haman, złoczyńca z Księgi Estery, był potomkiem Amaleka. W synagogach odczytuje się fragment z Tory z księgi Powtórzonego Prawa (Dewarim) 25, 17 – 19. Jest w nim wymieniona micwa, aby pamiętać o tym, co Amalek uczynił, gdy Żydzi wychodzili z Egiptu.
Prorok Szmuel przemawia do Szaula, pierwszego króla Israela, i mówi do niego w imieniu Haszem:
data-animation-override>
“Wymierzę karę za to, co Amalek uczynił Israelowi, za to, jak się na niego zasadził na drodze, gdy wychodzili z Egiptu.”
Następnie Bóg nakazuje Szaulowi, aby zaatakował naród Amaleka i nie okazał mu żadnej litości. Zbiera on zatem swoich żołnierzy i rozpoczyna oblężenie miasta. Szaul zwrócił się do Kenitów, którzy zamieszkiwali pośród Amalekitów, aby odeszli, by nie zginęli razem z nimi.
Król odwdzięczał się za to, że Kenici okazali miłosierdzie Żydom, gdy ci wychodzili z Egiptu. Kenici posłuchali i odeszli od Amalekitów.
W tym dniu król zaatkował i zabił wielu Amalekitów, lecz króla Agaga pojmał żywcem. Oprócz tego, łamiąc nakaz Boga przekazany im przez Szmuela, zachowali przy życiu wiele owiec i bydła, jak również wiele innych rzeczy, które miały większą wartość. Całkowicie niszczyli jedynie rzeczy bezwartościowe.
Szmuel usłyszał słowa Haszem:
data-animation-override>
“Żałuję, że ustanowiłem Szaula królem. Odwrócił się bowiem ode Mnie i nie wypełnił Moich nakazów.”
Przez całą noc Szmuel wołał i modlił się do Boga.
Gdy dotarł do Szaula, ten stwierdził, że wypełnił to, co mu nakazał. Szmuel odparł jednak: “Jeśli tak jest, to czemu słyszę beczenie owiec i zawodzenie bydła?”. Szaul próbował się bronić, sugerując, że zwierzęta mają zostać złożone w ofierze Bogu.
Szaul nie chciał dalej słuchać. Przerwał królowi, aby powiedzieć mu, co mu przekazał Haszem:
data-animation-override>
“W swoich oczach możesz się wydawać małym, jesteś jednak głową wszystkich plemion Israela. Haszem namaścił cię królem nad Israelem, i to Haszem wysłał cię w misję z nakazem: ‘Idź i wytrać tych grzeszników Amalekitów, walcz z nimi i ich zniszcz’. Dlaczego zbuntowałeś się wobec słów Boga i rzuciłeś się na łupy wbrew woli Haszem?”
Szaul próbował się bronić i argumentować, lecz w końcu przyznał, że złamał nakaz Boga, aby przypodobać się swoim żołnierzom, których się obawiał. Poprosił Szmuela o wybaczenie i aby poszedł z nim do obozu wojskowego.
Szmuel jednak odparł:
data-animation-override>
“Nie pójdę z tobą, odrzuciłeś bowiem nakaz Haszem, i tak samo Haszem odrzucił ciebie jako króla nad Israelem.”
Gdy Szmuel odwrócił się, aby odejść, Szaul chwycił go za płaszcz, który się rozdarł.
Prorok powiedział:
data-animation-override>
“Haszem oderwał od ciebie władzę królewską nad Israelem i dał ją innemu, który jest bardziej tego godzien.”
Szaul próbował przekonać Szmuela, że przecież chciał złożyć ofiarę Bogu – lecz prorok odrzekł: “Czyż Haszem odnosi przyjemność z dymu ofiar większą, niż z posłuszeństwa?”
Szaul przyznał się w końcu do popełnienia błędu i błagał Szmuela, aby ten udał się z nim do obozu i okazał mu tym szacunek w obliczu ludu.
Prorok uczynił tak, a gdy tam dotarł, nakazał, by przyprowadzono króla Agaga.
Szmuel powiedział do niego: “Tak, jak twój miecz odbierał kobietom dzieci, tak i twoja matka będzie cię opłakiwać pośród innych kobiet”.
Wziął następnie miecz i ściął Agaga w obliczu Haszem, w Gilgal.