Szemot

Haftarat Pekudej

Melachim Alef | 1Krl 7, 51 – 8, 21

Paraszat pekudej podsumowuje budowę Miszkanu oraz wszystkich sprzętów niezbędnych do jego funkcjonowania. Haftara do niej przedstawia ukończenie Pierwszej Świątyni za czasów panowania króla Szlomo.

Król zwołał starszyznę i przywódców wszystkich plemion do Jerozolimy, aby w ich obecności wnieść do Świątyni jej najważniejszy element: świętą Arkę Przymierza (Aron ha-Brit).

Kapłani wnieśli do środka Aron ha-Brit a później także inne ważne sprzęty i instrumenty. Na głównym ołtarzu przed Świątynią składano ofiary Haszem.

Haftarat Wajakhel

Melachim Alef | 1 Krl 7, 40 – 50

Haftara do parszy wajakhel jest jej lustrzanym odbiciem. Podczas, gdy w Torze czytamy o ukończeniu budowy Miszkanu, w parszy czytamy o ukończeniu budowy Beit Hamikdasz, Świątyni, w czasach króla Szlomo.

W księdze Królewskiej czytamy o wszystkich detalach, jakie dla Świątyni wykonał Chiram król Tyru – człowiek nie tylko o sporej władzy i bogactwie, ale także o wielkim talencie. Król Tyru wysłał wielu utalentowanych pracowników, aby wspomóc budowę swego wielkiego sojusznika. Dodatkowo, samodzielnie wykonał wiele elementów z brązu. Było ich tak wiele, iż niemożliwym było sprawdzić ile wszystkie razem ważyły!

Haftarat Ki Tisa

Melachim Alef | 1Krl 18, 1 – 39

Paraszat ki tisa przedstawia historię grzechu Złotego Cielca. Jest to z pewnością najsłynniensza opowieść związana z awoda zara (bałwochwalstwem), lecz, niestety, nie jedyna. Naród żydowski zmagał się pokusą służeniu obcym bogom nie tylko wkrótce po wyjściu z Egiptu, lecz także znacznie później – aż do Wygnania Babilońskiego.

W haftarze do parszy ki tisa spotykamy proroka Eliahu, który, podobnie jak Mosze, próbuje skłonić ludzi do zaprzestania służenia obcym bogom – szczególnie Baalowi i Asztarze, kultom rozpowszechnionym w jego czasach.

Haftarat Tecawe

Jechezkel | Ez 43, 10 – 26

 W haftarze do parszy tecawe, prorok Jechezkel przedstawia nam wspaniałą wizję ołtarza, jaki zostanie wybudowany w Trzeciej Świątyni przez Mesjasza. Jest to bezpośrednim odwołaniem do parszy, w której czytamy o poświęceniu ołtarza w Miszkanie (Przybytku na pustyni).

Jechezkel żył w czasie, gdy Babilończycy zniszczyli pierwszy Beit Hamikdasz. Wkrótce później doznał on wizji Świątyni, jaką zbuduje Maszjiach (Mesjasz).

Haftarat Truma

Melachim Alef | 1Krl 5, 26 – 6, 13

Haftara do parszy truma opisuje budowę Beit Hamikdasz (Świątyni) pod przewodnictwem króla Szlomo. W bezpośredni sposób odpowiada to parszy, w której opisana jest budowa Miszkanu (Przybytku na pustyni).

Haszem obdarzył Szlomo mądrością, jak mu to obiecał.

Król nawiązał bliskie relacje z Chiramem, władcą Tyru. Dzięki niemu mógł on pozyskać drogocenne materiały do budowy Świątyni, a także dziesiątki rzemieślników i specjalistów obróbki.

Haftarat Miszpatim

Irmejahu | Jr 34, 8 – 22; 33, 25 – 26

Prorok Irmejahu przemówił do króla Cidkijahu w czasie, gdy wojska babilońskie atakowały Judę i tylko nieliczne twierdze jeszcze opierały się wrogim siłom.

W tych dniach król Cidkijahu zawarł przymierze z mieszkańcami Jeruszalaim w sprawie żydowskich niewolników. Zgodnie z prawem Tory, które wymienione jest w parszy miszpatim, wszyscy zgodzili się, aby zwrócić wolność swym hebrajskim służkom i sługom. Nikt nie ma mieć w swym domostwie przymuszonego pracownika – wszyscy oni mają zostać wypuszczeni na wolność.

Haftarat Jitro

Iszaja | Iz. 6, 1 – 7, 6; 9, 5-6

Parsza Jitro opisuje moment Boskiego objawienia na Górze Synaj, któremu towarzyszyły potężne grzmoty, dym i drżenia ziemi. Haftara do niej przedstawia inny moment Boskiego objawienia – tym razem na skalę osobistą. Iszaja wyjawia w jaki sposób został prorokiem, a wydarzeniu temu towarzyszyła cudowna wizja niebiańskiego wozu i istot anielskich w Świątyni.

Prorok zobaczył Boga zasiadającego na tronie oraz towarzyszące mu serafim (serafiny) o sześciu skrzydłach. Iszaja usłyszał, jak anioły wołały do siebie:

Święty, Święty, Święty, Haszem Zastępów! Całą ziemię wypełnia Jego chwała!

קָדוֹשׁ קָדוֹשׁ קָדוֹשׁ ה’ צְבָאוֹת; מְלֹא כָל-הָאָרֶץ, כְּבוֹדוֹ

Haftarat Beszalach

Szoftim | Sdz. 4, 1 – 5-31

Haftara do parszy beszalach, którą odczytuje się w Szabat Szira, to bardzo odpowiedni wybór. W parszy beszalach Żydzi, pod wodzą Moszego i Miriam, śpiewają Szirat ha-Jam, Pieśń Morza. Rabini na haftarę wybrali fragment z Sefer Szoftim, czyli Księgi Sędziów, gdzie znajduje się inna piękna Pieśń – Dewory. W obu pieśniach odnajdziemy wiele wspólnych odniesień, wyrażeń i opisów.

W haftarze poznajemy prorokinię i sędzię nad Israelem: Deworę, powszechnie szanowaną i darzoną wielką ufnością przywódczynię. Miała ona w zwyczaju, aby zasiadać pod palmą, gdzie przyjmowała Żydów, którzy przybywali do niej, aby prosić o radę lub pomoc.

Haftarat Bo

Irmejahu | Jr. 46, 13 – 28

W parszy bo czytamy o trzech ostatnich plagach, jakie Haszem sprowadził na Egipt. Prorok Irmeja otrzymał wiadomość, którą miał przekazać mieszkańcom tego królestwa. Ma on im powiedzieć, że wkrótce dosięgnie ich kara od Boga, wykonana poprzez Nawuchadnecara (Nabuchodonozora).

Irmeja nakazuje Egicjanom, aby się zbroili, choć zapowiada, że to i tak nic nie da. Mają również przygotować tobołki i torby, gdyż wkrótce wyruszą na wygnanie. Egipt zostaje przyrównany do pięknej jałówki, którą jednak będzie gnębił i poganiał giez z północy. Runą wielkie miasta i zamienią się w ruiny sławne twierdze.

Haftarat Waera

Jechezkel | Ez 28, 25 – 29, 21

Haftarę do paraszat waera otwiera piękna obietnica, którą prorok Jechezkel przekazuje narodowi żydowskiemu:

Kiedy już zgromadzę cały Dom Israela spośród narodów, między którymi został rozproszony i zostanę uświęcony poprzez nich w oczach narodów, wtedy ponownie zamieszkają na ziemi, którą dałem Mojemu słudze, Jaakowowi.

I zamieszkają tam bezpiecznie, domy zaczną sobie budować i zasiewać winnice; tak! będą żyć bezpiecznie. A kiedy już dokonam sądów (szfatim) na wszystkich tych żyjących wokół, którzy nimi gardzą – wtedy będą świadomi, że Ja jestem Haszem, ich Bóg.

Przewiń do góry